Francoise Nielly

Painter / Bak 15
www.francoise-nielly.com

English

Türkçe

It's known that the childhood is one of the most important periods of an artist's life. When you close your eyes and think about those years, what colors and what kind of memories do you see? Can you tell us about your father and how he inspired you?

Thinking of my childhood is definitly not my favorite thing. With an over protected crippled sister I often felt lonesome, not to say abandonned! Of course I also had nice times, like summer in Cavalaire where we lived on the Mediteranéan side, building huts and cabins and hunting butterflies. I have vivid images of colors, of brightness. Yellow, sunshine, blue, heat, cicadas, pin smell, light... all of that classical imagery of South France is very alive as an experience inside of me. Maybe it is what led me to the use of fluorescent colors in my paintings.

My dad was an architect ; busy man, rather harsh, demanding and critical ; I spent number of thursdays drawing on a drawing table in his office ; my education was drastic, there was no room for flaws or errors. Nonetheless, i do have a strong admiration for him. He was quite a talented architect.

He taught me photography and optique. He also took me with him on numbers of his construction sites and with him I started to have a different look on architecture. 

Maybe in a way he inspired me on how to construct a painting as well as on disciplin, i can’t really say, but i also like deconstruction and crazyness.

You grew up in Southern France, and now, you live and work in Paris. While some artists, especially the ones who prefer working in traditional styles, dream about quite country houses in green valleys, you seem to be inspired by big and crowded cities, like Paris, New York and Vancouver. How does the urban culture affect you?

I love the urban culture, the one that grows in the street and that turns cities into play- grounds. All these graphs on the walls, on railways... It is such an untamed, wild and lively expression. Always on the move, cross- ing forbidden territories, borderlaw... It’s exciting! I also love the racial diversity, the blend of colors, of people, the contrasts... Life in all it’s expressions! That is the magnetism of big cities. 

At the same time, i do have also  a strong need to escape from it. Painting is probably my main way to do it, even though i go back to nature quite often, but  i don’t feel like living surrounded by cows!

When and how did you decide to earn your living by painting? If you were not a painter, what other job would you choose?

I left advertising eleven years ago. It was too much pressure and I wanted something on my own, the space to deliver my own expression. There is quite a number of jobs I would have like doing, but there is no accident, all of them are centered on image. (By the way, did you know that I have been a photographer?) Fashion design is one of them, filmmaking is also one of my favorites.

In France, you have the soul of Impressionism all around you. From Claude Monet to Pierre Auguste Renoir, many great masters lived and created in that beautiful country. When you look back in art history, which artists and art movements do you find closer to yourself?

Impressionism is quite far away now. Museums do nurture that image, that part of art in history because it is very popular and it keeps attracting crowds. But in fact, a lot of things happened since : cubism, dada, surrealism, pop, etc…

I do feel close to artists like Bacon, Warhol, Bodini, Freud. Because they are portraitist and i can relate to the way they see and how they translate it. I can also enjoy contemporary art, installations or some videos. Christo’s work is magic. He has a satellite vision, and his vision is grandiose... How he translates things on such huge scales; it’s compicated, it’s a game, it’s magnificent, it’s magic!

Abstract painting can also be close to me. In fact there is a part of my painting that is very close to abstract work, even if I end up being figurative...

Both Renoir and Monet fell in love with the nature and greatly impressed by the power of it. How do you feel about nature and how do you evaluate our world's future?

I am very close to nature, I love the sea, it is a space of freedom that you loose when you live in town. Respect, happiness, protection... These are the words that come up when i think of nature. Unfortunately, I see the future painted in black. I am not optimistic at all. One of these days, earth will break down...

What do you think is the greatest invention of the past 100 years?

If you allow me 2, i’ll say internet and the dish washing machine.

Do you listen to music while working? Does it affect the life on your canvas by changing your mood, or is it only a sound at the background for you?

Music can be both : a mood creator as well as a background. It depends.

Sometimes it will feed me with the energy i may be lacking. Most of the time, the one to one with the painting is easier, with music. It is also a soothing presence when facing a white canvas  So it keeps the engine running softer but it is never the engine by itself.

Most of the artists have a dream project waiting to become true one day. Do you have such a plan for the near future? If you had a limitless budget, what kind of personal project would you create? Close your eyes and think... No boundaries!

I’d love the opportunity of painting a huge wall in a striking location and why not, to paint the China wall in fluo.

- Theme of Bak Magazine's 15th issue is 'Love'. What does this word mean to you? Have you found the love of your life?

That’s quite a question!

I was teached love of god through nuns, and that was definitly not an exemple. Much more an example of crazyness than anything else. So, i do have cracks on that territory.

Love can have quite a number of expressions... Talking about man/woman bounding, I don’t have much memories of happy love. Besides some firy, intense and passionate temporary moments.

Fortunately love shines in different fields. I am a passionate woman and i am passionate about my life, about doing my life with intensity. That is the way i approach painting, traveling, reading, etc. Somehow, painting may be the love of my life; and as in every couple relationship it’s a moving territory with high and lows, fights, weariness, desire, fire and water. It can be exhausting, exhilarating, boring, fun, sparkling... whatever i go through with it, i just can’t stop loving it.

Bir sanatçının yaşamında çocukluğunun en önemli şeylerden biri olduğu bilinir. Gözlerinizi kapatıp, bu yılları düşündüğünüzde ne tarz hatıralar ve renkler görüyorsunuz? Bize babanızdan ve onun size nasıl ilham verdiğinden bahseder misiniz?

Çocukluğumu düşünmek en sevdiğim şeylerden biri kesinlikle değil. Fazlaca korunan, malul bir kızkardeş ile çoğu zaman yalnız hissediyordum, terkedilmiş demek istemiyorum! Tabii ki güzel zamanlarım da oldu; Akdeniz kıyısında, Cavalaire'de, kulübeler, barakalar inşa edip kelebek avladığımız yaz tatili gibi. Canlı renkler, parlaklık imgeleri var. Sarı, gün ışığı, mavi, sıcak, ağustos böcekleri, çam kokusu, ışık ... Klasik Güney Fransa imgesi oldukça canlı bir deneyim olarak aklımda. Belki de resimlerimde floresan renkler kullanmamı sağlayan bunlardır. Babam bir mimardı; oldukça sert, talepkâr ve eleştirel, meşgul bir adamdı. Bir çok Perşembe gününü onun ofisindeki çizim masasında çizim yaparak geçirdim. Eğitimim zorlayıcıydı, hataya ya da kusura yer yoktu. Her şeye rağmen, ona karşı güçlü bir hayranlığım vardır. Oldukça yetenekli bir mimardı. 

Bana görmeyi ve fotoğraflamayı öğretti. Ayrıca beni bir çok inşaat alanına da götürmüştür. Onunla beraber mimariye farklı bakmaya başlamıştım. Belki de bir şekilde, disiplin hakkında, bana resimlerimi nasıl inşa etmem konusunda ilham verdi, emin de değilim... Ancak ben yapısal çözümlemeyi ve çılgınlığı da severim. 

Güney Fransa'da büyüdünüz, şimdi ise Paris'te çalışıyor ve yaşıyorsunuz. Bazı sanatçılar, özellikle de geleneksel tarzda çalışmayı tercih edenler, yeşillikler içinde sessiz kır evlerinin hayalini kurarken, siz ise Paris, New York ve Vancouver gibi kalabalık ve büyük şehirlerden ilham alıyor gibisiniz. Kent kültürü sizi nasıl etkiliyor?

Sokakta yetişen ve şehri bir oyun alanına çeviren kent kültürünü seviyorum. Duvarların, demiryollarının üzerindeki bütün bu grafikleri... Böylesi evcilleşmemiş, yabani ve canlı bir ifade. Her zaman hareket halinde olan, yasak bölgeleri geçen... İşte bu bana heyecan veriyor.

Ayrıca ırk çeşitliliğini, renklerin ve insanların uyumunu, karşıtlığı seviyorum. Tüm ifadeleriyle hayatı... Büyük kentlerdeki çekim gücünün sebebi bu benim için...

Aynı zamanda, bundan güçlü bir kaçma isteği duyuyorum. Resim muhtemelen bunu yapmam için başlıca yol, doğaya sık sık dönsem de, kendimi inekler tarafından kuşatılmış hissetmiyorum!  

Hayatınızı resim yaparak kazanmaya ne zaman ve nasıl karar verdiniz? Bir ressam olmasaydınız, hangi işi tercih ederdiniz?

Onbir yıl önce bıraktım reklamcılığı... Çok fazla baskı vardı ve kendi ifadelerimi aktarabileceğim bir alan, kendime ait bir şeyler istedim. Yapmaktan hoşlanabileceğim bir sürü iş var ve hepsi görüntü kavramının etrafında dolaşıyor. (Bu arada daha önce fotoğrafçı olduğumu biliyor muydunuz?) Giysi tasarımcılığı da bunlardan biri, film yapımcılığı ise yine favorilerim arasında!

Fransa'da, etrafınız Empresyonizm ruhuyla çevrili. Claude Monet'den Pierre Auguste Renoir'a, bir çok büyük usta bu güzel ülkede yaşadı ve yarattı. Sanat tarihine dönüp baktığınızda, hangi sanatçıları ve sanat akımlarını kendinize daha yakın buluyorsunuz?

Empresyonizm şu an oldukça uzak. Müzeler tarihin bu sanat kısmını, bu görüntüyü besliyor çünkü oldukça popüler ve kitleyi hala kendine çekiyor. Ama aslında ondan beri bir çok şey oldu; cubism, dada, surrealism, pop vs.

Kendimi Bacon, Warhol, Bodini, Freud gibi sanatçılara yakın hissediyorum. Çünkü onlar portre ressamları ve ben de kendimi onlarla, gördükleri ve bunları çevirdikleri şekilde ilişkilendirebiliyorum. Aynı zamanda çağdaş sanattan, enstalasyonlardan ve bazı videolardan da keyif alabiliyorum. Christo'nun çalışmaları büyülü. Bir uydu vizyonu var ve bu vizyon gözalıcı. İşleri büyük ölçeklerde çevirmesi; komplike, bir oyun, muhteşem, sihirli... 

Soyut resim de bana yakın olabilir. Aslında, her ne kadar figuratif olarak sonuçlansa da, benim işimin de bir parçası soyut çalışmaya yakın. 

Renoir ve Monet, her ikisi de doğaya aşık olmuşlardı ve onun gücünden oldukça etkilenmişlerdi. Siz doğa hakkında nasıl hissediyorsunuz ve dünyamızın geleceğini nasıl değerlendiriyorsunuz?

Doğaya oldukça yakınım. Denizi seviyorum, şehirde yaşadığınızda unuttuğunuz bir özgürlük alanı. Saygı, mutluluk, muhafaza... Doğayı düşününce aklıma gelen kelimeler bunlar. 

Ne yazık ki, geleceği siyaha boyanmış görüyorum. Hiç iyimser değilim. Günlerden bir gün dünya yıkılacak...

Son 100 yılın en büyük icadı sizce nedir?

Eğer iki tane söylememe izin verirseniz; internet ve bulaşık makinesi diyeceğim. 

Müzik, ruh halinizi değiştirerek tuvalinizde yarattığınız hayata etki ediyor mu, yoksa sizin için sadece arkaplandan gelen bir sesten mi ibaret?

Müzik ikisi de olabilir: ruh hali yaratıcısı ve arka plan. Duruma göre değişir. Bazen beni ihtiyacını duyduğum enerjiyle besleyebilir. Çoğu zaman, yalnız başına resim yapmak, müzik ile daha kolay. Ayrıca beyaz tuvalle karşı karşıya gelince, sakinleştirici bir varlık. Makinenin daha yumuşak çalışmasını sağlıyor ama asla makinenin kendisi o değil. 

Çoğu sanatçının bir gün gerçekleştirmek istediği bir hayal projesi vardır. Yakın gelecekte sizin de böyle bir planınız var mı? Sınırsız bir bütçeniz olsaydı, nasıl bir kişisel proje yaratırdınız? Gözlerinizi kapatın ve düşünün... Unutmayın, sınır yok!

Çarpıcı bir konumdaki dev bir duvara resim yapma fırsatım olsun isterdim, ve neden olmasın belki de Çin Seddi'ni fluo ile boyamayı... 

Bak Dergisinin 15. sayısının konusu “aşk”. Bu kelime size ne ifade ediyor? Yaşamınızda aşkı buldunuz mu?

Bu iyi bir soru!

Bana rahibeler aracılığıyla tanrı aşkı öğretildi ve bu kesinlikle bir örnek değildi. Daha çok bir çılgınlık örneğiydi. Bu yüzden, o alanda bazı çatlaklarım var. Aşkın bir çok ifadesi var. Erkek/kadın bağlılığı hakkında, pek fazla mutlu aşk hatıralarım yok. Bunun yanısıra ateşli, yoğun ve tutkulu geçici anlar var. Neyse ki, aşk başka alanlarda parlıyor. 

Ben tutkulu bir kadınım, hayatım hakkında, hayatımı yoğun bir şekilde yaşamak hakkında tutkuluyum. Resime, seyahate, okumaya bu şekilde yaklaşıyorum. Bir şekilde, resim hayatımın aşkı olabilir; ve her ilişkide olduğu gibi, bu inişleriyle çıkışlarıyla, kavgalarıyla, yorgunluğuyla arzusuyla hareket eden bir alan; ateş ve su gibi. Yorucu, canlandırıcı, sıkıcı, eğlenceli, pırıl pırıl olabilir... Ne yaşarsam yaşayayım, onu sevmekten vazgeçemiyorum.