Jack Unruh

Illustrator / Bak 02
www.jackunruh.com

English

White is a very important area that I do not draw. It makes what I do draw all that more important.

Türkçe

Beyaz, üzerine bir şey çizmediğim çok önemli bir alandır. Çizdiklerimi de daha önemli hale getirir.

You are the son of an Air Force pilot. How does this affect your childhood?

I went to a lot of schools. Four while I was in the first grade! World War 11 had just begun. We settled down for a while until the war was over and then we moved again and again. During that period I met two of Dad’s friends, who had both survived the “Batan Death March‿. For some reason they took an interest in me and invited me to trout fish. One of them loaned me an old Model 97 Winchester shotgun. Mom would drop me off in the far corner of the Air Force base in Utah to hunt and picked me up later in the day. That was in 1948. Things really have changed since then! As far as art, I was like all kids…. We drew….I just never stopped. When I was little I drew picture stories about the war and I use to lie in front of the radio and draw what I heard.

Your animal illustrations are very nice like the others. We know that you are interested in fish and fishing. Can you please tell us about this?

I started hunting and fishing when I was thirteen. I really like it and am now knowledgeable in this area. So it was only a natural that I use this subject in my artwork. So many of my illustrations are the result of waiting for the hatch or watching the sunset over West Texas quail country.

How can you explain why you've chosen the magnificent lifestyle of art, instead of another fairly exciting profession?

When I thought I needed to find a career, I figured I would become a game warden or forest ranger to match my outdoor interests. Well my Dad pointed out that the only problem of being a game warden was that those folks were all working while everyone else was hunting and fishing. He said, “Maybe you could make a living as an artist and then fishing and hunting could be your hobbies‿. I took that advice. The other reason I am an illustrator is I really can’t do anything else worth a damn to make a living …it’s really handy this worked out!

We are really appreciating your enviable productivity. In one of his articles, Jack Summerford says "I have no doubts that my good friend and great illustrator, Jack Unruh, will be found dead at the age of 100 slumped over his drawing board with pen still in hand with a colorful expletive scrawled on his last illustration". Asking this to a master, who loves his art this much, may be odd but, which one do you like most; illustration or fine art? Do you think there is a big difference between these two?

I love the challenge of being an illustrator. It’s the process that is different.. Illustration involves parameters that are imposed by your client. You have to find a way to put your identity on the project. The challenge is to make it look like yours with all the dos and don’ts that come along with assigned illustrations. Good illustration art and good gallery art are just that… "good art". Fine artists set their own parameters. They paint what they want, when they want. There is no excuse for not doing a great piece every time.

As an American artist, how do you evaluate the position of illustration in your country and in Europe?

The overall position of illustration in America "sucks". I think it is because we think of illustration as only a print medium. In general terms, electronic image-makers seem to be doing OK. Illustration for computer games and computer-animated films offer strong possibilities. Print media is not a growth area. Pick up a magazine say "Time", dated 2006 as well as one from 1980 and just feel how much heavier the old one is. Also corporate America is not doing annual reports as they once did, which offers less opportunity for artists and photographers, another profession in difficult times. I don’t really know anything about the illustration business in Europe.

You are separating your works as 'real' and 'unreal' ones. Can you please explain us the differences between your real and unreal works? What is the reason of this distinction?

My real work is a reflection of what I see. My unreal work is a reflection of what I think.

The theme of our second issue is "White", and it is fairly noticeable that whites are very important in your works. Ingeniously left unpainted, the white parts of the works leave a remarkable space of relaxation for the viewer. Maybe one of the most important qualities of Jack Unruh style is this. What does this word -white- mean to you?

White is a very important area that I do not draw. It makes what I do draw all that more important.

We know that you are using photographs for your realistic illustrations. How often do you use technology? Do you use a digital camera or are you one of the believers of "analog is always the best"?

I use anything that I think will help me create an image in both my real and unreal illustrations. I am not very good at technical stuff, which includes any kind of camera or computer. I use a point and shoot conventional camera and a digital camera for reference pictures. I have step by step directions written on a note pad so I can print out the photos from the computer! I’m probably just too lazy to learn new technology. I flunked typing twice in high school, so my emails are very, very short.

Can you please tell us about your working habits? What does Jack Unruh do before, during and after working? What are there on his table?

I get up around 7:30, shower, dress, fix breakfast and read the paper. Then I feed the dogs, 3 German Short Hair pointers. I start work about 8:30 in my studio behind out home. I go to the YMCA (gym) for an hour at noon on Monday, Wednesday and Friday. I quit work at 6:00, feed the dogs, and clean the kennels. Then I fix dinner for Judy and I. After dinner I watch a bit of TV, work on sketches and concepts for jobs and go to bed after the 10:00 news.

I love to have friends and family over for weekend dinners. I like to cook and serve my friends good wine from my collection. I have four children. Susan, the oldest is Saudi Arabia in the Foreign Service. Kim a Special Education teacher lives in Dallas with her husband, Russ and our two grand children, Max, 12 and Will, 8. Next is Christy who is a jewelry designer and works for the Dallas Zoo. The youngest is Christopher, a photographer with his wife Barbara, a stylist and their one-year-old son, Jack. My wife, Judy Whalen represents two photographers and really stays busy. She's generally working late evenings at her computer.

Judy and I have traveled a good part of the world and have fished a lot of the places we have traveled. This past fall, I started pheasant hunting in N Dakota (for Field and Stream Magazine), later Kansas and now Texas, where the quail season lasts until the end of Feb. Fishing is on the calendar for Colorado in April, Montana in May and Colorado in July. We’ll see what happens after that.

This month we travel to New York City to receive from the NY Society of Illustrators, a silver medal in editorial and a gold in advertising.

Which illustrators do you like the most? Is there any inspiring artist in your life?

Illustrators working now who I most admire are Robert Andrew Parker, John Collier and Jason Holly. The artists that have inspired me are Gustav Klimt, Aubrey Beardsley, Albrecht Duerer and Bruegal. Klimt and Beardsley for their design. Duerer for his drawing and detail. Bruegal for his story telling.

Siz bir hava kuvvetleri pilotunun oğlusunuz. Bu durum çocukluğunuzu nasıl etkiledi?

Birçok değişik okula gittim. Belirli bir süre 1. sınıftaydım! 2. Dünya Savaşı yeni başlamıştı. Savaş sona erene kadar bir süre yerleşik yaşadık, sonra yeniden taşınmaya başladık. Bu süre içinde babamın 2 arkadaşıyla tanıştım, bu iki kişi "Bataan Ölüm Yürüyüşü"nden sağ salim kurtulmşlardı. Bir sebepten benimle ilgilndiler ve beni balık tutmaya çağırmaya başladılar. Bir tanesi bana 97 model eski bir Winchester tüfeği verdi. Annem beni Utah’taki Hava Kuvvetleri sahasının uzak bir köşesinde avlanmam için bırakır, akşam da gelip alırdı. Yıl 1948’di. O zamandan bu yana çok şey değişti! Sanata gelince, tüm çocuklar gibiydim... Çizerdik... Ben ise hiç durmadım. Küçükken savaş hakkında resimli hikayeler çizerdim ve, radyonun önünde yatıp duyduklarımı resimlemeye çalışırdım.

Hayvanlarla ilgili illüstrasyonlarınız da diğerleri gibi güzel. Balıklara ve balık avlamaya meraklı olduğunuzu biliyoruz. Bize biraz bundan bahseder misiniz?

Avlanmaya ve balık tutmaya 13 yaşımdayken başladım. Bunu gerçekten seviyorum ve artık konu hakkında oldukça bilgiliyim. Yani sanatımda bunu kullanmam doğal birşey. İllüstrasyonlarımın çoğu beklemenin ve Batı Teksas’ta güneşin batışını izlememin sonuçlarıdır.

Heyecan verici başka bir iş yerine neden yaşam tarzınız olarak sanatı seçtiniz?

Bir kariyer bulmam gerektiğini anladığımda, açık havadaki ilgi alanlarıma uysun diye av korucusu ya da orman memuru olabileceğimi düşünmüştüm. Sonra babam av korucularının diğer herkes avlanırken ve balık tutarken çalıştıklarını söyledi bana. Dedi ki, "Belki sanatçı olup, balık tutmayı ve avlanmayı hobi olarak devam ettirebilirsin". Ben de bu tavsiyeye uydum. İllüstratör olmamın bir diğer sebebi de, gerçekten başka birşey yaparak para kazanamayacak ve hayatımı devam ettiremeyecek olmam...Yani bunun işe yaraması bayağı iyi ve kullanışlı oldu!

İmrenilesi üretkenliğinizi gerçekten takdir ediyoruz. Makalelerinden birinde, Jack Summerford şöyle diyor "Hiç şüphem yok ki, iyi arkadaşım ve büyük illüstratör, Jack Unruh, 100 yaşında çizim tahtasının başında, elinde kalemle son illüstrasyonunu yaparken ölü bulunacak." Sanatına bu kadar bağlı bir ustaya bunu sormak belki garip olacak ama, hangisini tercih ediyorsunuz; illüstrasyon mu güzel sanatlar mı? Sizce bu ikisinin arasında büyük bir fark var mı?

Bir illüstratör olmanın zorlayıcılığını seviyorum. Değişik olan süreçtir. İllüstrasyon, müşterinin istediği bazı parametreleri içerir. Projede kendi kimliğinizi yansıtmak için bir yol bulmanız gerekir... İllüstrasyonda işin zor yanı, yapmanız ve yapmamanız gerkenlere de özen göstererek, işin size benzemesini sağlamaktır. İyi illüstrasyon sanatı ve iyi galeri sanatı da kısaca budur... "iyi sanat". Güzel sanatlarla ilgili sanatçılar kendi parametrelerini koyarlar. Kendi istediklerini, kendi istedikleri zaman çizerler. Yani her seferinde harika bir iş çıkarmamak için hiçbir bahaneleri yoktur.

Amerikalı bir illüstratör olarak, kendi ülkenizdeki ve Avrupa’daki illüstrasyonun durumunu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Amerika’daki genel durum çok kötü. Sanırım bunun sebebi, bizim illüstrasyonu sadece bir araç olarak görmemiz. Genel anlamda, elektronik görüntü üretenler iyi durumda. Bilgisayar oyunları ve animasyon filmler için yapılan illüstrasyonlar da güçlü olasılıklar sunuyor. Yazılı basın ise gelişen bir alan değil. Herhangi bir dergiye bakın mesela "Time", 2006 yındaki bir sayısıyla 1980 yılındaki bir sayısını tartın; eski olanın çok daha ağır olduğunu hissedersiniz. Ayrıca şirketleşmiş Amerika yıllık raporları eskisi gibi hazırlamıyor, bu da sanatçı ve fotoğrafçıların iş fırsatlarını azaltıyor. Avrupa hakkında ise bilgim yok.

İşlerinizi "gerçek olanlar" ve "gerçek olmayanlar" olarak ayırıyorsunuz. Bunların arasındaki farkı açıklayabilir misiniz? Bu ayrımın sebebi nedir?

Gerçek işlerim gördüklerimin yansımalarıdır. Gerçek olmayanlarsa düşündüklerimin yansımalarıdır.

İkinci sayımızın teması "beyaz", ve sizin işlerinizde de beyazın önemli olduğu dikkat çekici bir gerçek. Ustaca boş bırakılmış, beyaz alanlar izleyici için ciddi bir rahatlama alanı oluşturuyor. Jack Unruh stilinin belki de en önemli özelliği bu. Bu sözcük –beyaz- sizin için ne ifade ediyor?

Beyaz, üzerine birşey çizmediğim çok önemli bir alandır. Çizdiklerimi de daha önemli hale getiriyor.

Gerçekçi illüstrasyonlarınız için fotoğraf kullandığınızı biliyoruz. Teknolojiyi ne sıklıkta kullanıyorsunuz? Dijital kamera mı kullanıyorsunuz yoksa "analog her zaman en iyidir" görüşünü mü savunuyorsunuz?

Gerçek olan ve olmayan tüm illüstrasyonlarımda görüntü yaratmama yardımı olabilecek herşeyi kullanırım. Teknik olaylara pek hakim değilim, bu herhangi bir kamera veya bilgisayar için de geçerli. Geleneksel kamera kullanırım, referans resimleri için ise dijital. Bilgisayardan fotoğrafları çıkarabilmem için adım adım talimatların yazılı olduğu notlarım var! Büyük ihtimalle yeni teknolojiyi öğrenemeyecek kadar tembelim. Lisede yazı dersini iki kez kırdım, bu yüzden emaillerim çok çok kısadır.

Çalışma alışkanlıklarınızdan biraz bahseder misiniz? Jack Unruh, çalışmadan önce, çalışma esnasında ve çalışma sonrası neler yapar? Masasında neler vardır?

7:30 gibi kalkarım, duş, giyinme, kahvaltı hazırlama ve gazete okuma. Sonra köpekleri beslerim, 3 tane Alman av köpeği. Evin arkasındaki stüdyomda 8:30 civarında çalışmaya başlarım. Pazartesi, Çarşamba ve Cumaları öğlen bir saatliğine spora giderim. 6:00da çalışmayı bırakırım, köpekleri beslerim, ve klübelerini temizlerim. Sonra Judy ve kendim için yemek hazırlarım.Yemekten sonra biraz televizyon izlerim, iş için taslaklar ve konseptler üzerinde çalışırım, 10:00 haberlerinden sonra da yatarım.

Haftasonları arkadaşlarımın ve ailemin yemeğe gelmesini çok severim. Yemek yapmayı ve arkadaşlarıma koleksiyonumdan iyi şaraplar tattırmayı severim. 4 çocuğum var. En büyükleri olan Susan Suudi Arabistan’da Dışİşleri’nde. Kim özel bir öğretmendir ve Dallas’ta kocası Russ ve iki torunum Max, 12 ve Will,8 ile yaşar. Cristy de takı tasarımcısıdır ve Dallas Hayvanat Bahçesi için çalışır. En küçükleri Christopher, kendisi fotoğrafçı eşi Barbara da stilisttir, Barbara ve 1 yaşındaki oğulları Jack ile yaşar. Eşim, Judy Whalen, 2 fotoğrafçıyı temsil ediyor ve genelde çok meşgul. Gece geç saatlere kadar bilgisayarda çalışır.

Judy ve ben hayatımızın büyük bölümünde seyahat ettik ve birçok yer gördük. Geçen sonbaharda, ben Kuzey Dakota’da sülün avlamaya başladım (Field and Stream dergisi için), sonra Kansas ve Teksas’ta devam ettim ki buralarda sezon Şubatın sonuna kadar sürer. Nisan’da Colorado’da, Mayıs’ta Montana’da ve Temmuz’da yine Colorado’da balık tutacağım. Sonra ne olacağını da zaman gösterecek.

Bu ay New York'a gideceğiz ve New York İllüstratörler Derneği'nden başyazı konusunda gümüş madalya, reklam dalında da altın madalya alacağız.

Hangi illüstratörleri beğeniyorsunuz? Hayatınızda size ilham veren sanatçılar var mı?

Şu an çalışan ve en beğendiğim illüstratörler Robert Andrew Parker, John Collier ve Jason Holly. Beni etkileyen sanatçılar ise Gustav Klimt, Aubrey Beardsley, Albrecht Duerer ve Bruegal. Klimt ve Beardsley tasarım açısından beni etkilemiştir. Duerer çizim ve ayrıntılarıyla. Bruegal ise hikaye anlatımıyla.