Selçuk Artut
Designer / Bak 02
www.selcukartut.com
English
Türkçe
You handle a lot of business at the same time. We know you both as a musician and an academic. Can you briefly talk about the things you do?
You are right, but I believe it would be more accurate to mention myself as a musician. In fact, it can be said that my academic career and my musician identity have developed together. I play bas guitar in Replikas since 1998. I spend most of my time with music; recording albums, composing soundtracks and giving concerts. But it’s not the same as before nowadays. We have a hardworking menager now. He undertakes most of our works except music. Other than that, I give lectures at Sabancı University Visual Arts and Comminication Design Department as a full-time lecturer.
When did you become a lecturer at Sabancı University Visual Arts and Communication Design Department and how?
In fact I studied maths. But it was already more than a hobby for me to be engaged in music. After my graduation, I got an offer from Sabancı University through Selim Birsel. I started to give a lecture about 'Sound and Image' on a part-time basis. After a while my interests broadened into interactive design and I also began to give lectures on that subject. So I started to work full-time there.
Can you broaden the interactive design subject? What do you usually talk about in your lectures?
I try to take the interaction thing one step away from a single mouse click. I generally do Flash designs for the market. But at the university, we do some works on physical media interactions using Max/MSP like environments, too. We developed a system with a camera that follows motions using color codes. I write some games that you play using neither keyboard nor mouse but an everyday object. For example, you put on a simple knee pad in front of a camera and you can hop a ball on the computer. Other than that, I produce some artworks using heat-sensors and distance-sensors that merge physical environment with computer environment. Then we share these with student on course and we produce new works.
New Media is a brand new field; it’s obvious just by looking the name. Do you feel lonely as an academic on that field?
Generally being an academic need some serious experience. But to be called "experienced" on this field, all you need is a few years. Day by day new technologies and softwares are put on the market, and the subjects you lecture about every year, change instantly. It turns out that learning is a never-ending profession on this field. According to me the main problem is not the application development but the lack of theorists. Thankfully, the theory of our profession is being put into writing. However, I feel that, the people, who seriously deal with theory, lack a lot in development; or vice versa. Eventually, the words and the works always dangle in air. It takes time to investigate which book is published or who is working on what, while monkeying about with a programme. I won't claim that I do both of these issues well, but there are only a few people around me who are aware of even this.
What is the design process of your creative behavior or your techniques?
Indeed, every work is a blank page for me. Mostly, I am aimed to get out of it and try to forget what I have learned. I am trying to contrive a special work. There are so many people who copy a website and sell it as their own website format. What I am trying to do is creating all designs and artwork by my interests and perspective. To ensure that one needs a clean, white piece of paper and start sketching on it. It is a positive way of creating ideas. In my opinion, it is not the way to develop someone's ideas, it is what i could not get with it. In fact the sketch is the conclusion. At least, some perceptible notions develop that I can tell I have seen this before. The next step is the application with computer, at this stage the platform also gives me some new ideas.
You have taken your master's degree on Sonic Arts in London. Can you tell a few words about Sonic Arts? And how does New Media progress in London?
Indeed, both questions will have a mutual answer. Let's start with Sonic Arts. Indeed, my school gives training of New Media profession under the Electronic Arts subject. Sonic Arts is an art division of which the main material is sound. While a sculptor gives a shape with stone or metal, here you make it with sound. Of course, the computer technology provides endless opportunities. You can synthesize and develop the sound that you want to use in your expression, or even, you can write computer software. When I was in London, there was a huge interest in Sonic Arts. There was a big sound installation by Bruce Nauman in Tate Modern. Indeed, there were many sound related exhibitions happening in Tate Modern. And ICA (Institute of Contemporary Arts) has organised very beautiful events on New Media. As far as I remember, Interactive Institute exhibition from Switzerland was very good.
Who are your favourite designers and artists?
The ones I follow in web-media are Joshua Davis (www.joshuadavis.com), Jared Tarbell (www.levitated.net), Yugo Nakamura (www.yugop.com) and Ferry Halim (www.ferryhalim.com). About the sound subject, I try to read Curtis Roads’ and Trevor Wishart’s books as much as I can. The main names whom I like in Sonic Arts are Kit Clayton, Merzbow and Janek Schaffer.
You have a Flash photo album script that you distribute from www.hotscripts.com for free. Can you talk about it? Why do you distribute it free? Nearly thirty thousand people have downloaded it so far.
To be honest, I created the application based on my personal needs while I was designing a web site for Replikas. Later, I realized that it can be useful for other users too, so I decided to place it to a script coding website, Hotscripts, which was already one of my my favourite pit stops surfing the web. They enjoyed my software and started to serve it to community. I decided to charge no fee from downloaders because people always pay some amount of money for the softwares and the results may not meet the expectations. I haven’t had a strong belief that my software was arrogant enough but over 30 thousand downloads in less than six months had been a surprise for me. I receive e-mails everyday from the users of my application. I enjoy that very much, of course. Using these contacts, I was even able to do some business abroad. To me, the important issue is sharing the information, thus xmlphoto album was an important academic effort for me.
What are your plans for the future?
Nowadays, I am working on some projects. But I want to form workgroups which I can work with more people. It’s not an easy job though. It’s hard to obtain the harmony between people.
Aynı anda birçok işle uğraşıyorsunuz. Sizi, hem müzisyen, hem akademisyen olarak tanıyoruz. Kısaca yaptığınız işlerden bahseder misiniz?
Dediğin doğru, ancak kendimden müzisyen olarak bahsetmenin bana daha doğru geldiğine inanıyorum. Akademisyenliğim aslında müzisyen kimliğim ile gelişti denebilir. 98'den bu yana Replikas’da bas gitar çalıyorum. Bir yandan albüm kayıtları, film müzikleri ve konserler derken epey zamanımı müzik yaparak geçiriyorum. Ancak ilk başladığımız gibi değil artık, Çok iyi çalışan bir menajerimiz var. Bizim üzerimizdeki müzik yapmak dışındaki birçok işi o yükleniyor. Müzik yapmak dışında ise Sabancı Üniversitesi Görsel Sanatlar ve İletişim Tasarımı programında tam zamanlı öğretim görevlisi olarak dersler veriyorum.
Sabancı Üniversitesi Görsel Sanatlar ve İletişim Tasarımı’nda akademisyenlik ne zaman ve nasıl gerçekleşti?
Ben aslında lisans olarak matematik okudum. Ancak üniversitede okurken müzik ile uğraşmak benim için hobi olmaktan öteye geçmişti zaten. Mezun olduktan sonra Sabancı Üniversitesi’nden Selim Birsel aracılığıyla bir teklif geldi. Yarı zamanlı olarak 'Ses ve İmge' isimli bir dersi vermeye başladım. Bir süre sonra görsel tasarımdaki ilgim etkileşimli tasarımla birleşince bu alanda da dersler vermeye başladım ve tam zamanlı olarak işe alındım.
Etkileşimli tasarım konusuna değinmişken bu konuyu biraz açabilir misiniz? Derslerinizde nelerden bahsediyorsunuz?
Etkileşim denen olguyu bir fare tıkından öteye götürmeye gayret ediyorum. Piyasada yoğun olarak Flash tasarımı üzerine işler yapıyorum. Ancak üniversitede bir yandan web medya ile uğraşırken bir yandan da Max/MSP gibi başka platformlar kullanarak fiziki ortam etkileşimleri üzerine de işler yapıyoruz. Örneğin kamera algılaması ile renk kodları üzerinden hareket takip eden bir sistem geliştirdik. Klavye, joystick gibi herhangi bir bilgisayar uzantısı kullanmadan günlük bir objeyi kullanarak oynanabilen oyunlar yazıyorum. Kamera karşısında dizinize takacağınız basit bir dizlikle oynayabileceğiniz top sektirme oyunu gibi şeyler. Bunlar dışında ısı sensoru, uzaklık algılama sensoru gibi çeşitli sensorlar kullanarak bilgisayar ile fiziki ortamı bütünleştiren çeşitli sanatsal işler de üretiyorum. Ve bütün bunları derslerde öğrencilerle paylaşıyoruz ve beraber işler üretiyoruz.
Yeni Medya, adından da anlaşıldığı gibi çok yeni bir alan. Kendinizi bu alanda bir akademisyen olarak yalnız hissediyor musunuz?
Akademisyenlik elbette ciddi bir deneyim istiyor. Ancak bu alanda deneyim sahibi olmak dediğimiz şey neredeyse birkaç yıl sınırına dayandı. Günbegün yeni yazılımlar ve teknolojiler piyasaya sürülüyor ve her yıl derste anlattığınız şeyler bir anda şekil değiştiriyorlar. Bu alanda öğrenmek hiç bitmeyen bir uğraşa dönüşüyor. Ama uygulama geliştirmekten öte bu alanda ciddi bir açık olarak hissettiğim teorisyen eksiği var. Bu işlerin teorisi artık kitaplara dökülmeye başlandı. Ancak ciddi anlamda teori ile uğraşanların, aslında bu tersi içinde söylenebilir, uygulama meselesinde ciddi açıkları olduğunu hissediyorum. Durum böyle olunca da söylenen sözler ve yapılan işler hep bir boşlukta sallanıyorlar. Bu yüzden bir yandan programın sağını solunu kurcalarken bir yandan da ne kitap çıkmış, kim ne üzerine uğraşıyor araştırması ciddi bir zaman alıyor. Bu iki meseleyi de çok iyi yaptığımı iddia edecek değilim ancak çevremde bunun farkında bile olan o kadar az insan var ki.
Ürettiğiniz işlerde tasarım süreci nasıl gelişiyor? Nasıl bir yöntem izliyorsunuz?
Açıkçası her yeni iş benim için bembeyaz bir sayfa oluyor. Çoğunlukla bildiğim ve öğrendiğim şeylerden sıyrılmaya ve özel bir iş çıkarmaya gayret ediyorum. Piyasada internetten bulduğu şablonu kullanıp flash web sitesi olarak satan çok insan var. Her zaman tüm tasarımın bana ait olacağı işler yapmaya çalışıyorum. Bunun için ise gerçekten beyaz tahtamın karşısına geçip kalemimle çizimler yapıyorum ve fikirler geliştiriyorum. Bir başkasının işini değiştirerek çalışmak becerebildiğim bir şey değil. Beyaz tahtada aslında iş bitmiş oluyor, en azından kendime o işi daha önce görmüşüm gibi anlatabileceğim bir takım somut kavramlar oluşuyor. Sonrası bilgisayar karşısına geçip uygulama sürecine dönüşüyor. Bu aşamada ise işi üretmekte kullandığım platform da bana bir takım fikirler verebiliyor elbette.
Yüksek lisansınızı Londra’da Sonic Arts üzerine aldınız. Biraz Sonic Arts’dan bahsedebilir misiniz? Bir de Londra’da yeni medya nasıl ilerliyor?
Aslında bu iki soru birbirini yanıtlayacak herhalde. Öncelikle Sonic Arts’dan başlayalım. Benim okuduğum okul aslında Electronic Arts başlığı altına toplanan New Media uğraşlarında eğitim veriyor. Sonic Arts ise ana malzemesinin ses malzemesi olduğu bir sanat kolu. Bir heykeltıraşın taş ile ya da metal malzeme ile yaptığı şekillendirmeyi ses ile yapıyorsunuz. Elbette bilgisayar teknolojisinin bu konuda getirdiği imkânlar sayısız. Gerekirse anlatımında kullanmak istediğin sesi kendin sentezliyor ve üretiyorsun belki de oturup bir bilgisayar programı yazıyorsun. Benim bulunduğum sene Londra’da yoğun bir şekilde Sonic Arts’a ilgi vardı. Tate Modern’da Bruce Nauman’ın çok büyük bir ses enstelasyonu oldu. Tate Modern’da aslında sesle ilgili birçok sergi oluyordu. Bir de ICA (Institute of Contemporary Arts) New Media alanında çok iyi etkinlikler düzenliyordu. İsviçre’den gelen Interaktif Institute sergisi cok güzeldi hatırladıklarımdan.
Takip ettiğiniz, beğendiğiniz sanatçılar ve tasarımcılar var mı?
Web medyada takip ettiğim isimler Joshua Davis (www.joshuadavis.com), Jared Tarbell (www.levitated.net), Yugo Nakamura (www.yugop.com), Ferry Halim (www.ferryhalim.com). Ses meselesinde ise Curtis Roads ve Trevor Wishart’ın tüm kitaplarını defalarca okumaya çalışıyorum. Sonic Arts ile uğraşanlar arasında ise işlerini beğendiğim belli başlı isimler olarak Kit Clayton, Merzbow, Janek Schaffer sayılabilir.
www.hotscripts.com web sitesinden ücretsiz olarak dağıttığınız, 30 binin üzerinde insanın indirdiği bir Flash fotoğraf albümü uygulamanız var. Biraz ondan bahseder misiniz? Neden ücretsiz dağıtıyorsunuz?
Açıkçası o uygulamayı Replikas’a web sitesi yaparken geliştirdim. Kendi ihtiyacımdan oldu yani. Baktım fena olmadı, neden bunu başkalarına sunmayayım derken sürekli ziyaret ettiğim bir site olan hotscripts isimli kaynak kod sitesine başvurdum. Uygulamamı beğendiler ve dağıtmaya başladılar. Lisans olarak ise ücretsiz olmasına karar verdim. Çünkü birçok programa küçükte olsa para veriyorsunuz ve sonucu bir türlü istediğiniz gibi olmuyor. Ben de kendi geliştirdiğim uygulamanın pek de iddialı olmadığına inanıyordum. Oysa daha 6 ay olmadı dediğin gibi 30 bin üzerinde insan indirdi. Her gün çok değişik yerlerden emailler alıyorum. Birçok insan benim fotoğraf albümümü kullanarak internet siteleri yapmaya başladı. Bu durum benim daha çok hoşuma gidiyor. Bu sayede yurt dışına birkaç iş de yaptım. Bence önemli olan bilgiyi paylaşabilmek, bu açıdan xmlphotoalbum benim için akademik bir çaba oldu.
Bundan sonraki planlarınız neler?
Açıkçası şu ara üzerinde çalıştığım bir kaç iş var. Daha çok kişi ile beraber üretebileceğim grup çalışmaları yapmak istiyorum. Bunu gerçekleştirmek ve uyumu sağlamak pek kolay değil elbette.