Eric Zener

Painter / Bak 14
ericzener.com

English

Türkçe

You were born in Oregon, you graduated from University of California and today, you live and work in beautiful San Francisco. As an American artist who traveled the country for years, how do you define the States with some words? If you have to leave your country, where would you choose to live?

Living and working in the United States poses a great duality.  While the US offers  a place where dreams can be realized, and opportunities are available to most through hard work and dedication, it also is unforgiving to those who have a series of bad luck or bad choices.   If you fall from grace it is not so easy to rise up again.  I love living here, and feel so blessed with the abundance in my life, but am really aware of the precariousness of the journey.  The US is a great market for art and for artists to work.   I love Spain - particularly Catalunya, and find living there agreeable to my lifestyle.

You are working with oil on canvas. Nowadays, digital art is in a rapid development process and that began to change the shape of visual arts. Instead of unique artwork with the smell of paint, pieces that look like each other starts to come up. Do you think the next generations will be able to talk about some masterpieces that are created in 21st century, just like we do while looking at things like Renaissance paintings? How do you think the digital technology affects fine arts?

I used to really debate this idea of digital art vs. traditional art making.  The rhetorical arguments are ongoing and with many valid points of view.  Personally I don't pay much attention to it anymore.  I think that innovation and technology are all around us now and there is no way to keep it from influencing "the arts".  At the end of the day the digital world is just another tool for artists to explore.  Who is to say the great masters would not have been curious too.   I consider myself a traditionalist in my painting, however I am open to trying new things and enjoy the entrepreneurial aspect of working in mixed media, digital art making etc.  The most important thing to me is the imagery and the integrity of the artist and their work- not the medium.  I also believe that people will always feel a great affinity for something that is "hand made".  So, yes, history will still find great art and great artists in the 21st century that got their hands dirty.

When he is asked to compare the past and the future of our children, one of our previous guest artists, Gottfreid Helnwein said; "We are living in the age where materialism has finally triumphed. The world has been purged of fairies, elves, witches, angels, enchanted castles and hidden treasures. Dreaming and fantasizing is nowadays considered chemical imbalance in the brain of the child." Do you agree with this statement? How do you evaluate the future of our planet?

I would agree that life seems to be harder, faster and more commercial than my childhood.  While more "things" are available to our kids, and immediate entertainment is as consumable as food now with the internet, video games etc.; fantasy and creative plan is sacrificed.  I grew up spending hours in my room making things up or playing "make believe" in the backyard.  My generation are all orphans from that era and perhaps anxious to see it fading in our kids' choices. However we are ultimately masters of adaptation and evolution and our kids will be just fine - just different.

So which one of you are luckier than the other? You, or your kids Alexa and Ethan?

Like I was saying before, I think that life was slower and simpler when I was a child.   Some of the differences may be socioeconomic, but the most notable are the planned play activities and easily consumable entertainment- contrasted with my sparse pallet of choices. Nostalgia may be painting a better picture of my childhood, but I'd have to say I was luckier.

It's always been said that the artists should be aware of what happens in the world, so that they can guide people with their words or creations. Are you interested in politics, and if so, what kind of changes do you expect in your country, with the rule of the new president, Mr. Barack Obama?

I am not hugely passionate about politics.  Partly out of cynicism and partly out of media exhaustion.  We are bombarded by politics and news 24 hours a day.  I just get tired of it it.  I do hope Barack Obama creates the change we all voted him in for.  My cynicism  keeps my expectations low though: change doesn't happen fast.  My paintings, and the act of painting itself, have been an escape from the cold hard edged world.  We are so surrounded by "news" and politics , and my hope is my imagery can act as a catalyst for people to drift away into a more peaceful state.

Since the beginning of 90's, you shared your works with art lovers in numerous exhibitions, mostly in the U.S. Imagine that you had limitless budget for your dream exhibition. In which city in the world and in what kind of place would you prefer showing your creations?

I would love a museum show at the Tate, Chicago Art Institute, Museum of Modern Art in Barcelona and here at the SF Moma.

Does the music change your mood while working? What genres and which artists do you listen to, nowadays?

Yes.  I am a huge Radiohead fan.  I listen to them and a mixture of jazz and college radio alternative music mostly.

Another one of our previous artists, well known underwater photographer Zena Holloway told us that Ang Lee is her favorite film director with the vast contemporary spaces that he creates. Which directors do you find closer to yourself in terms of visual comprehension?

Most of my ideas come from my imagination and the likely passive influence of everything visual around me.  I feel I would be stretching the truth to actually reference a particular director as having a direct influence.

Theme of our current issue is '2'. What does this number mean to you? What comes to your mind when you think about 'two'?

2...I have 2 kids now and one due in January or February.  So I guess 2 was and is a special number as I think of my children... and when 2 becomes 3.

Oregon'da dünyaya geldiniz, Kaliforniya Üniversitesi'nde okudunuz ve bugün yaşamınızı ve çalışmalarınızı San Francisco'da sürdürüyorsunuz. Yıllarca seyahat etmiş Amerikalı bir sanatçı olarak, ülkenizi birkaç kelimeyle nasıl tanımlarsınız? Ülkenizden ayrılmak zorunda kalsaydınız nerede yaşamayı tercih ederdiniz?

Amerika'da yaşamak ve çalışmak harika bir ikilik yaratıyor. Amerika bir yandan hayallerin gerçek olabileceği bir ortam sunup, çok çalışan ve kendini adayan kişilere büyük imkanlar sağlarken, diğer yandan da şansı yaver gitmeyenlere veya yanlış seçimler yapanlara son derece acımasız davranabiliyor. Başarıya ulaşıp tırmandığınız yerden aşağı düşerseniz, ayağa kalkmanız hiç de kolay olmuyor. Burada yaşamayı çok seviyorum ve kendimi varlıkla kustanmış gibi hissediyorum ama bu yolculuğun olası istikrarsızlığının da bilincindeyim. Amerika, sanat ve sanatçılar için büyük bir market. Öte yandan İspanya'yı, özellikle de Katalunya'yı çok seviyorum. Tarzıma uygun bir yaşamı orada da bulabilirim.

Tuval üzerine yağlıboyayla çalışıyorsunuz. Günümüzde ise dijital sanat kavramının büyük bir gelişme süreci yaşadığını ve teknolojinin, görsel sanatların şeklini değiştirmeye başladığını görüyoruz. Boyanın kokusunu taşıyan, tümüyle özgün ve özel sanat eserlerindense sıklıkla biri diğerine benzeyen, birbirlerini tekrarlayan işlerle karşılaşıyoruz. Sizce gelecek nesiller, bizlerin bugün Rönesans dönemi eserlerine bakarak yaşadığımız duyguları, 21. yüzyılda ortaya konan başyapıtları izleyerek yaşayabilecekler mi? Dijital teknolojinin güzel sanatları ne yönde etkilediğini düşünüyorsunuz?

Dijital sanat ile geleneksel sanatın karşılaştırılması üzerine ben de çok düşünürdüm. Ancak sözlü tartışmalar bitmek bilmiyor ve birçok geçerli bakış açısından yorumlarla karşılaşıyorsunuz. Ben artık çok da fazla ilgilenmiyorum. Teknoloji ve yeni buluşlar etrafımızı sarmış durumda ve sanatı bu gelişimden korumak olası değil. Sonuçta dijital dünya da sanatçıların keşfetmesi için bir başka araç konumunda. Büyük ustaların da böyle bir durumda, böylesine bir gelişime ilgi göstermeyeceklerini kim söyleyebilir... Ben kendimi gelenekselci olarak tanımlıyorum, ancak yeni şeyler denemeye ve karışık tekniğe veya dijital üretim fikrine her zaman açığım. Benim için en önemli şey sonuçta ortaya çıkan görüntü ile sanatçı ve çalışmasının uyumu, kullandığı aracın değil... Ayrıca insanların 'el yapımı' işleri her zaman kendilerine daha yakın bulacakları düşüncesindeyim. Yani evet, tarih 21. yüzyılda da kendine elleri boyayla kirlenen sanatçılar ve harika sanat eserleri yaratacaktır.

Önceki konuk sanatçılarımızdan Gottfreid Helnwein, kendisine çocuklarının geçmişini ve geleceğini sorduğumuzda bize şu yanıtı vermişti; "Maddeciliğin sonunda zafer kazandığı bir dönemde yaşıyoruz. Dünya perilerden, cadılardan, elflerden, meleklerden, büyülü kalelerden ve saklı hazinelerden arındı. Hayal kurmak bugünlerde çocukların beyni için kimyasal bir dengesizlik olarak görülüyor." Siz bu görüşe katılıyor musunuz? Gezegenimizin geleceğini nasıl görüyorsunuz?

Şimdiki hayatın, benim çocukluğuma oranla daha zor, hızlı ve daha ticari olduğuna katılıyorum. Çocuklarımıza daha çok şey sunuluyor, internet ve bilgisayar oyunlarıyla eğlence kavramı yemek kadar çabuk ve kolay tüketilir hale geliyor ancak bununla beraber hayal dünyası ve yaratıcılık da kurban ediliyor. Benim çocukluğum, odamda bir şeyler yaratarak veya arka bahçede 'İnandır' (Make Believe) oynayarak geçirdiğim saatlerle doludur. Bizim neslimiz, uyum ve evrimin uzmanı oldu. O yüzden çocuklarımız da kendi yollarını bulacaklardır, sadece farklı yöntemlerle...

Çocukluk yıllarınızı, kendi çocuklarınız Alexa ve Ethan'ınkiyle kıyasladığınızda, ilk olarak ne gibi farklılıklar gözlemliyorsunuz? Siz mi daha şanslıydınız, yoksa onlar mı daha şanslılar?

Az önce de belirttiğim gibi, benim çocukluğumda hayat daha yavaş ve daha basitti. Bazı değişiklikler sosyoekonomik olabilir ancak büyük çoğunluğu planlanmış oyun aktiviteleri ve (benim az alternatifli yıllarıma oranla) çok hızlı tüketilebilen çeşitli eğlence yöntemleri gibi görünüyor. Nostalji, çocukluğumun resmini daha iyi yapardı herhalde... Ama sonuçta şunu söylemeliyim ki, ben daha şanslıydım.

Her zaman sanatçıların dünyada olup bitenlerden haberinin olması gerektiği söylenir. Sanatçılar, sözcükleri veya yarattıklarıyla insanlara yol gösterirler. Siz politikayla ilgileniyor musunuz? Ülkenizin yeni başkanı Barack Obama'dan ne gibi köklü değişiklikler bekliyorsunuz?

Politikayla çok da fazla ilgilenmiyorum. Biraz kinimden, biraz da basının bıktırmasından... Her gün, 24 saat politika ve haberlerle bombardımana tutuluyoruz. Bu beni çok yordu. Barack Obama'nın, uğruna oy verdiğimiz değişimleri gerçekleştireceğini umuyorum. Yine de kinim yüzünden beklentilerimi düşük tutuyorum. Değişimler çabuk olamıyor. Neyse ki resimlerim ve resim yapma işinin kendisi, soğuk ve zorlu dünyadan kaçırıyor beni. Haberler ve politikayla sarıp sarmalandığımız şu dönemde, benim umudum resimlerimin insanları daha huzurlu bir hale sokması...

90'lı yılların başından bu yana çalışmalarınızı, çoğunluğu Amerika'da olmak üzere çok sayıda sergiyle sanatseverlere ulaştırdınız. Hayalinizdeki sergi için sınırsız bir bütçeniz olduğunu düşünün... Eserlerinizi hangi şehirde ve nerede sunmak isterdiniz?

Tate'de, Chicago Sanat Enstitüsü'nde, Barcelona Modern Sanat Müzesi'nde ve burada, SF Moma'da sunmayı çok isterdim.

Müzik, çalışırken ruh halinizi etkiliyor mu? Bugünlerde hangi türleri ve hangi sanatçıları dinliyorsunuz?

Ben büyük bir Radiohead hayranıyım. Çoğunlukla onları, karışık caz toplamalarını ve kolej radyosunun alternatif müziklerini dinliyorum.

Bak Dergisi'nde konuk ettiğimiz, su altı fotoğraflarıyla ünlü fotoğrafçı Zena Holloway, Ang Lee'nin en sevdiği film yönetmeni olduğunu ve onun yarattığı yenilikçi boş alanlardan çok etkilendiğini söylemişti. Siz hangi film yönetmenlerini görsel olarak kendinize daha yakın buluyorsunuz?

Fikirlerimin çoğu hayallerimden ve etrafımdaki görsel şeylerin etkilerinden oluşuyor. Sanırım bir tek yönetmen ismi vererek etkilenimimi ona bağlamam gerçeği saptırmak gibi olacak.

Bu sayımızın konusu '2'. Bu kavram size neyi ifade ediyor? '2' denince aklınıza ilk olarak ne geliyor?

2... Şu an 2 çocuğum var ve üçüncüsü yolda. Yani sanırım 2, çocuklarımı düşündüğümde özel bir sayıydı ve 2, 3 olunca da öyle kalacak.