Halil Ural

Painter & Illustrator / Bak 13
mrdream.deviantart.com

English

Türkçe

It's easy to notice that comics have huge inspiration on your works. In late 80's and early 90's, when you were a kid, were there any comic books that you followed regularly? Would you please share with us, who and what makes you choose to be an illustrator to earn a living?

Yes, I have been reading comics for a long time. At those years, I was mostly prefering Conand and some other Marvel comics. Besides, in early 90's, there was a magazine called "Dinosaurs". I was adoring the dinosaur illustrations in it. When it comes to being an illustrator, I can say that a "decision moment" didn't happen. Many people supported me for being an illustrator but it would already have been happened itself.

Rapid developments in digital technology are offering some great advantages but at the same time, they are also bringing some discussions to the field with them. Some photographers think that photography is not art anymore with dijital technology and some illustrators defend that switching to digital kills the soul of their art. How do you evaluate the today and tomorrow of computer aided illustration?

Actually I find this argument a little bit nonsense. Computers and digital cameras are only tools just like the others. The one and only important thing is perception. Both digital and analog data are based on human perception. If the viewer doesn't care about the difference or he doesn't even see the difference, then there's no problem. In my opinion, in the future, perfect digital reproductions of the non-digital works will be done and saved as data and they will be protected from the damage of years.

You graduated from Marmara University Fine Arts Faculty's Graphic Arts department and you're continuing your education with master degree at the same school. Imagine that you decide to stay at school and begin to work as a lecturer. If there were no limits and rules, what kind of guidelines would you give to your students and what kind of methods would you use to teach them to be successful illustrators?

This is a really difficult question. I guess I would lock them into a room full of painting materials and say "You're free now". Joking apart, this is something that needs very much self sacrifice. That's way it's not possible to make someone like to paint. And I think there are no guidelines. Because all artists have different processes, I would probably set the students free. If they were really passionate about what they were doing, then they wouldn't need me.

A graphic tablet is one of the most important tools for a digital painter. Today, it's possible to draw and paint on the monitor itself. What kind of equipment do you use for your works? What do you suggest the people who is considering starting to work with graphic tablets or who has just started?

I work with a Wacom Intuos A5 on my PC. Because I didn't have chance to take a look at more advanced models, I'm not sure if I need one of them or not. People who want to paint with graphic tablets should begin with creating their own workspaces and interfaces by using the settings of the softwares and with changing the brush types for their taste. I can say that; do not be contented with what your computer offers you. Create something from deep inside you. And don't forget to work with real pencil and paper during the process of adapting to your new graphic tablet.

In your portfolio, there are works in various styles. Some paintings remind us the characters and anatomies in old video games with so many vivid colors and some pieces show us more realistic but again fantastic style with less saturated tones. During this time, in which you are about to create your unique way of painting, what resources and which artists inspire you most?

Yes, I really like old video game illustrations, especially the golden age of pixel art. Besides, I've already loved the comics. I'm in love with the works of the artists who draw them; Frank Frazetta, Boris Vallejo, Simon Bisley, Alex Horley, Jim Murray, Glenn Fabry, ... There are many more resources and artists that I don't remember now. Although I'm fed by things like specific eras and hobbies, I'm always open for new and different stuff.

Most of the artists don't find it enough to create only for clients or consumers and they produce some new projects for themselves, to feel more free and to enjoy. If you had a limitless budget, what kind of personal project would you prefer?

This is a kind of dissatisfaction and it always exists. If the artist creates something only for the client and the viewers, then he will get tired of this and do some 'art'. If I were looking for something like 'art' as a personal project, it would probably be about visual arts. Many projects like that come to my mind everyday but collecting them in just one is almost impossible so I'm noting down the most realistic ones for now.

You are using the violence theme in your works as a reflection of your dream world but as one of the most dominant themes in our lives today, violence is very real and terrifying. As a young illustrator, who earns his living with fine arts, how do you evaluate the future of our world?

The subject and people's reactions to it are really interesting. I never support the violence but I'm not against the use of it in arts. I think it's not possible to destroy violence by denying or hiding it. Communities who are not suffered from 'real' violence are always more inclined to consume its cyber version. Maybe that's why the horror movies does exist. In my opinion, the thing that will effect the future and the order of the world will not be the violence, but the lack of the violence. I use that theme not to lose my hope to live in a perfect world where people ask for some violence.

Great artists, world famous painters, sculptures and musicians left many impressive sayings to the history. For example, great master Michelangelo said; "Carving is easy, you just go down to the skin and stop." Imagine that you and your works will also live forever and drop a note for your page in the history of the art world. What would you say?

I'm not sure, I guess I have to be a "world famous painter" first. Maybe I would drop a naive note like this; "I tried to create works in the style I really like. And now, I have to write something down here."

Would you please tell us about the effects of cinema on your creations and your dream world? Which film directors do you find closer to yourself in terms of visual comprehension?

I owe to cinema for some of my ideas. I can say that I'm a little bit tasteless about film preferences because I enjoy every single piece with fantastic or Sci-Fi stuff in. I'm something like rubbish in that manner. Film critic Metin Demirhan whom we lost last year, had helped me much for that genres. I have so many favorite directors, such as John Carpenter, Sam Raimi, George Romero, Dario Argento, Enzo G. Castellari, Quentin Tarantino, Takeshi Miike, Woo-ping Yuen, Çetin İnanç, and the list goes on.

Resimlerinizin çoğunda çizgi roman etkisinin varlığı gözlemleniyor. Çocukluk döneminize denk gelen 80’li yılların sonu ve 90’lı yılların başlarında takip ettiğiniz çizgi romanlar var mıydı? İllüstratör olarak hayatınızı kazanmaya karar vermenizde ve bugünkü tarzınızı oluşturmanızda en büyük katkısı olan kişi ve olayı bizimle paylaşır mısınız?

Evet, çizgi romanları oldukça uzun bir süredir takip ediyorum. O yıllarda en çok Conan ve diğer Marvel çizgi romanlarını takip ettim. Onların dışında bir de 90’ların başlarında “Dinozorlar” dergisi vardı. Oradaki dinozor illüstrasyonlarına bayılırdım. İllüstratörlük mesleği konusuna gelince, hiçbir zaman tam anlamıyla ciddi bir “karar anı” olmadı. Beni yönlendiren ve destekleyen bir sürü insan oldu ama sanırım bu bir şekilde kendiliğinden olacaktı zaten.

Baş döndürücü bir hızla gelişen dijital teknolojinin görsel sanatlar üzerindeki yoğun etkileri, birçok tartışmayı da beraberinde getirdi. Bazı fotoğrafçılar dijital fotoğraf makinelerinin, fotoğrafı sanat olmaktan çıkardığını, bazı illüstratörler de bilgisayar destekli illüstrasyonun, bu sanatın ruhuna aykırı olduğunu savunuyor. Siz, bilgisayar destekli resim ve illüstrasyon çalışmalarının bugün taşıdığı değeri ve gelecekte, sanat çevresinde sahip olacakları yeri nasıl değerlendiriyorsunuz?

Aslında bu tartışmayı biraz anlamsız buluyorum. Bilgisayar veya dijital fotoğraf makinesi de tıpkı diğer alternatifleri gibi sadece birer araçtır. Asıl önemli olan bence algıdır. Sonuçta dijital veri de analog veri de insan algısını baz alır. Eğer izleyici aradaki farkı umursamıyorsa veya bu farkı ayırt edemiyorsa bana göre o zaman sorun yok. Bence gelecekte dijital olmayan çalışmaların ‘orijinalden ayırt edilemeyecek’ derinlikte dijital reprodüksiyonları veri olarak saklanıp, zamanın etkilerinden korunmuş olacak.

Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nin Grafik Bölümü’nden mezun oldunuz ve aynı bölümde yüksek lisans eğitiminizi sürdürüyorsunuz. Gelecekte akademik kariyer yapmaya ve yıllarınızı geçirdiğiniz okulunuzda öğretmen olmaya karar verdiğinizi düşünün. Müfredatı ve okulun kurallarını tümüyle bir kenara bırakma şansınız olduğunu varsayarak hayal ettiğinizde, illüstrasyon eğitimi konusunda öğrencilerinize nasıl bir yol haritası çizmek ve ne tür bir eğitim vermek isterdiniz?

Bu oldukça zor bir soru. Herhalde onları resim malzemeleriyle dolu bir odaya kilitler ve “serbestsiniz” derdim. Şaka bir yana, bu oldukça özveri isteyen bir iş. O yüzden zorla sevdirilebileceğini düşünmüyorum. Hatta bence bu işin bir yol haritası da yok. Her çizerin gelişim süreci birbirinden farklı olduğu için büyük ihtimalle kimseye fazla karışmazdım. Eğer bu işlere yeterince meraklılarsa zaten bana ihtiyaç duyulmaz.

Grafik tabletler, dijital resim ve illüstrasyon çalışmalarının olmazsa olmazı durumunda. Gelişmiş modellerle, monitör üzerinde boyama yapmak bile mümkün. Siz nasıl bir ekipmanla çalışıyorsunuz? Grafik tablet kullanarak resim yapmayı düşünen veya bu yönteme yeni adım atmış olan kişilere neler önerirsiniz?

Wacom Intuos3 A5 ile PC’de çalışıyorum. Daha gelişmiş modellerini deneme fırsatım olmadığı için daha fazlasına ihtiyacım olup olmadığından da pek emin değilim. Tablet kullanarak resim yapmayı düşünen kişiler öncelikle kendi tarzlarına uyacak şekilde, sistemlerinde, arayüzlerinde, fırça tiplerinde ve tablet ayarlarında değişiklikler yaparak performanslarını artırabilirler. Galiba şöyle şeyler önermek lazım: Bilgisayarın sunduklarıyla yetinmeyin, gerçekten kendinize ait olan bir şeyler olsun o resimde. Bir de tablete adaptasyon sürecinde el-göz koordinasyonunun gelişmesi için normal çizimi de ihmal etmeyin.

Portfolyonuzda bazen eski bilgisayar oyunlarının jenerik resimlemelerini andıran, karakter anatomilerinin o dönemi anımsattığı, çok renkli illüstrasyonlar; bazen de ışığı ve atmosferiyle daha gerçekçi ancak yine de içeriğinde hayal dünyasını barındıran çalışmalar karşımıza çıkıyor. Özgün tarzınızı oluşturma aşamasında olduğunuz bu dönemde, en çok hangi kaynaklardan, hangi tür çalışmalardan ve hangi sanatçıların eserlerinden etkileniyorsunuz?

Evet, eski oyunların illüstrasyonlarını çok seviyorum, özellikle de pixel art’ın altın çağını. Bunun dışında çizgi romanları zaten seviyorum. Onların kapaklarını çizen ressamların işlerine hayranım: Frank Frazetta, Boris Vallejo, Simon Bisley, Alex Horley, Jim Murray, Glenn Fabry... Daha bir sürü kaynak ve sanatçı var, hepsi aklıma gelmiyor. Beslendiğim görsel kaynaklar genelde belli bir dönemi ve hobilerimi kapsasa da her zaman yeni ve farklı şeylere açık bir şekilde bunu sürdürüyorum.

Sanatçıların birçoğu, müşterileri veya izleyicileri için yaptıkları çalışmalarla yetinemez ve sanatlarını daha özgürce ortaya koyabilecekleri, bakış açılarını daha büyük bir keyifle yansıtabilecekleri kişisel projeler üretme yoluna giderler. Sınırsız bir bütçeniz olsaydı, siz ne tür bir kişisel proje yaratmayı tercih ederdiniz?

Bu tatminsizlik çelişkisi her zaman var ve müşteri veya izleyici için bir şeyler yapılıyorsa doğal olarak sanatçı bundan bıkıp asıl yapması gerekeni yapacak, yani ‘sanat’ yapacaktır. Eğer ‘sanat’ diyebileceğim bir şey yapmak isteseydim bu yine büyük ihtimalle görsel sanatlarla ilgili olurdu. Aklıma her gün bu tarz projeler için onlarca fikir geliyor fakat bunların hepsini tek bir projede toplamak sanırım imkânsız. O yüzden şimdilik sadece ‘gerçekçi olanlar’ı not alıyorum.

Hayal dünyanızın yansımalarını sanatseverlerle paylaştığınız çalışmalarınızda sıklıkla kullandığınız şiddet teması, ne yazık ki bütün gerçekliği ve ürkütücülüğüyle günümüzün insan yaşamına hâkim olmaya devam ediyor. Siz, yaşamınızı sanatla kazanan ve kazanacak olan genç bir illüstratör olarak dünyanın geleceğini nasıl görüyorsunuz?

Şiddet konusu ve insanların buna tepkisi oldukça ilginç geliyor. Asla şiddeti desteklemedim ama gerçek olmayan, ‘sanal’ şiddettin sanatta kullanılmasına karşı değilim. Şiddetin, varlığı inkâr edilip saklanılarak yok edilebilecek bir şey olduğuna inanmıyorum. Mesela, şiddetin ‘gerçek’ olanına maruz kalmayan toplumlar onun sanalını tüketmeye daha bir meyillidir. Korku filmleri belki de bu yüzden var. Bence dünyanın geleceğini ve düzenini etkileyecek olan şey, insanın bir parçası olan şiddetin kendisi değil, eksikliği olacak. İnsanların ‘sanal şiddet’i talep edecek kadar şiddetsiz bir dünyada yaşaması umudunu yitirmemek için şiddet temasını kullanıyorum.

- Sanat tarihinin efsane isimleri, dünyaca ünlü ressamlar, heykeltıraşlar, müzisyenler ve diğer sanat icracıları, tarihin tozlu sayfalarına birbirinden etkileyici cümleler bırakmışlardır. Örneğin büyük usta Michelangelo, heykel ile ilgili içgüdüsel dehasını, “Oymak çok kolaydır. İçerilere doğru girer ve deriye gelince durursunuz” sözleriyle ifade etmiştir. Siz de eserlerinizin ve sözlerinizin nesiller boyunca canlı kalacağını varsayın ve düşünün... Tarihe kendi imzanızla nasıl bir not düşmek isterdiniz?

Bilmiyorum, galiba bu tarz bir not düşebilmek için ilk önce 'sanat tarihinin efsane ismi' olmak gerekiyor. Şimdiki aklımla böyle bir not yazsaydım herhalde şunun gibi naif bir şey olurdu: "Sevdiğim tarzda şeyler yapmaya çalıştım... Ve sanırım buraya bir şeyler yazmam gerekiyor!"

- Yedinci sanat olarak tanımlanan sinemanın, yaratıcı gücünüz ve hayal dünyanız üzerindeki etkilerinden söz eder misiniz? Görsel bakış açınıza en yakın bulduğunuz film yönetmenleri kimler?

Aklıma gelen fikirlerin bir kısmını da sinemaya borçluyum. Film zevkleri konusunda ise biraz midesiz olduğum söylenebilir çünkü içerisinde bilimkurgu veya fantastik unsurlar bulunan her
tür filmi keyifle izlerim. Bu konuda tam bir ‘çöp sinema’ tüketicisiyim. Geçtiğimiz sene kaybettiğimiz sinema yazarı Metin Demirhan, bana bu tarz filmler konusunda oldukça yardımcı
olmuştu. Sevdiğim bir sürü yönetmen var ama hepsi aklıma gelmiyor: John Carpenter, Sam Raimi, George Romero, Dario Argento, Enzo G. Castellari, Quentin Tarantino, Takeshi Miike, Woo-ping Yuen, Çetin İnanç... Bu liste uzayıp gidiyor.